Kompoziciju „Klatno”, u izvođenju Šaht-Maht ansambla, slušali smo 18. decembra u KS Eđšeg.
ŠAHT-MAHT ansambl je nastao u Novom Sadu kao plod višegodišnje umetničke saradnje trubača Gorana Erića i perkusioniste Ivana Burke. Duo, koji je u početku izvodio tradicionalan repertoar kamerne muzike, vremenom postaje interdisciplinarna umetnička grupa. Oblikovan Štokhauzenovim idejama o intuitivnoj i elektronskoj muzici, inspirisan kreativnošću umetnika kao što su Arve Henriksen i Fric Hauzer, ovaj duo istražuje arhitekturu zvuka, stvara elektroakustičku muziku i zaokružuje svoj umetnički entitet konstruisanjem sopstvenih instrumenata, kao i kreiranjem projekata sa drugim umetnicima.
Kompozicija Klatno, u formalnom smislu, sagledava se kao komad izgrađen od dva odseka u okviru kojih se događaju promene mozaično sklopljenih zvučnih atmosfera. Iako ne direktno, aktuelni trenutak u velikoj meri definiše kompoziciju u tehničkom, ali i u smislu poetske pretpostavke. Prvi odsek kompozicije nastajao je u okolnostima koje su uslovile samostalne eksperimente kao jedini mogući vid rada. Drugi odsek osmišljavan je tokom neposrednog zajedničkog delovanja u kojem je dominirao pristup slobodne improvizacije čiji su najbolji rezultati potom uobličavani i donekle fiksirani kao krajnje rešenje. Reperkusije primene gotovo oprečnih pristupa uobličavanja muzičke građe ogledaju se u polju isticanja jedne deonice kao vodeće, u vidu solo nastupa (prvi deo) i nastojanja stapanja zvukova u jednu koherentnu zvučnu celinu (drugi deo). Prateći logiku muzičkog toka, uspostavlja se nit koja udaljenim asocijativnim naslojavanjem povezuje fenomen klatna i sadašnjeg trenutka.
Klatno je teorijski zamišljeno telo koje nakon inicijalnog energetskog impulsa ne prestaje da se kreće, nego transformiše svoje energetske vidove do momenta mehaničkog zaustavljanja. Poetsko načelo na koje se oslanja kompozicija Klatno predstavlja analiza emotivnih stanja koja nastaju okretanjem ka unutrašnjoj (izolacija) ili spoljašnjoj (zajedništvo) komponenti pojedinca.
Smene euforičnosti, tuge, straha, sreće, samoće, strepnje, anksioznosti, iako uvek prisutne, do maksimuma su zaoštrene u aktuelnom trenutku, a ono što povezuje ova suprotstavljena stanja jeste osoba u kojoj se ona odvijaju.
Ivan Burka, završio je redovne studije viole i udaraljki na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Trenutno je na doktorskim akademskim studijama udaraljki na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Srđana Palačkovića. Zaposlen je kao solo timpanista u Orkestru Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Stalni je saradnik Vojvođanskog simfonijskog orkestra na poziciji solo timpaniste. Honorarno je angažovan i kao profesor solo udaraljki i kamerne muzike u Muzičkoj školi „Isidor Bajić” u Novom Sadu. Aktivan je kao solista i kamerni muzičar. Polje svog delovanja nalazi i u žanrovima improvizovane muzike gde se naročito ističe saradnja sa kompozitorom Silardom Mezeijem i bendom Dragon’s Fuel.
Goran Erić, osnovno muzičko obrazovanje je stekao u Muzičkoj školi „Petar Konjović” u Somboru, u klasi profesora Daniela Zorka, a srednje muzičko obrazovanje u Muzičkoj školi „Isidor Bajić” u Novom Sadu, u klasi profesora Dubravka Markovića, uporedo pohađajući časove trube, trombona, horne i tube. Studije trube je završio na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Kovača Kalmana i Mladena Đorđevića, master diplomu je stekao u Lincu (Austrija) u klasi profesora Saše Dragovića i Bernarda Bera, a titulu doktora umetnosti na Univerzitetu umetnosti u Beogradu pri studijskom programu Višemedijska umetnost. Stipendista nemačke službe za akademsku razmenu DAAD, Fonda za mlade talente „Dositeja“, trostruki dobitnik pokrajinske nagrade za postignute vrhunske rezultate u oblasti muzike Izvršnog veća Vojvodine, kao i nosilac najviših nagrada na takmičenjima republičkog, saveznog i festivalskog karaktera. Laureat 10. međunarodnih novosadskih susreta limenih duvača i finalista međunarodnog takmičenja trubača u Ulmu (Nemačka). Nakon rada na poziciji solo trubača Orkestra Opere Srpskog narodnog pozorišta, Vojvođanskog simfonijskog orkestra, Banjalučke filharmonije i Simfonijskog orkestra „Orfelin”, kao i Big benda udruženja Džez omladina Vojvodine, zapošljava se na Akademiji umetnosti u Novom Sadu kao profesor predmeta Kamerna muzika.
